Opnieuw naar een lezing geweest van het Viba-cafe. Hebben echt interessante lezingen. Deze ging over permacultuur.
Permacultuur gebruikt principes uit de natuur om geïntegreerde systemen te ontwikkelen, die op een gezonde en efficiente wijze voorzien in onze behoeften aan voedsel en energie. De belangrijkste principes zijn de drie ecologische hoofdfactoren (zon, wind en water), de zonering en de verschillende hulpbronnen waar je gebruik van kunt maken, maar ook het leren denken in gesloten systemen. Het woord permacultuur is een samengesteld begrip van de woorden permanente agricultuur en permanente cultuur. Permacultuur is begonnen in Australië in de jaren 70 toen twee Australische biologen, Bill Mollison en David Holmgren het boek "Introduction to Permaculture" uitbrachten.
Een complete cursus staat op internet.
Het is een beetje een luie manier van tuinieren. Als je staat de schoefelen om onkruid weg te halen of staat te sproeien dan heb je eigenlijk in je ontwerpsysteem iets niet goed gedaan. Je moet dan bv bodembedekkers planten die het onkruid weghouden maar ook zorgen voor het beter vast houden van het water. Dit spreekt ons behoorlijk aan. Schoefeltijd hebben we niet veel.
Onze tuinarchitekt heeft deze principes ook al toegepast op onze tuin. Alhoewel ze dat zo niet noemt heeft ze eigenlijk ook verschillende zonering toegepast. Dicht bij huis hebben we namelijk een stukje tuin wat je het vaakst ziet en wat ook het meeste 'werk' kost. Verder op de moestuin waar je ook redelijk vaak komt en helemaal achterin het meer bosachtige waar de natuur vooral zijn werk moet doen. Een ander deel van onze tuin moet ons energie opleveren. Snel groeiend hout wat we om de drie jaar in onze houtkachel kunnen stoppen.
Wat we op dit moment nog niet zo goed hebben gedaan zijn de struiken en bodembedekkers. Een stuk grond is op dit moment kaal (moet nog een vijver komen. En grond houdt er niet van om kaal te liggen. Verder groeit er gras tussen onze nieuwe boomaanplant. Dat proberen we tot nu toe er uit te plukken. Ik ben gisteren dus maar begonnen om een permacultuur tip toe te passen. Kranten rond de boompjes en daar paardemest op. Hoef ik daar niet meer te schoefelen en er ontstaat een rijk bodemleven die in symbiose met de boom deze boom laat groeien. Ook houdt het beter het vocht vast zodat we niet telkens daar hoeven te sproeien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten