Ter voorbereiding op onze verbouwing heb ik me op internet suf gezocht naar informatie waarmee je zelf aan de slag zou kunnen om een groendak te maken. Ekogras uit Zaltbommel kwam aardig in de buurt, maar die legt weer heel erg de nadruk op wat er op het dak komt, terwijl wij eerst wilden weten hoe we het dak zelf moesten maken.
Toen we daar tijdens een feestje over aan het praten waren (ja, wij feesten wat af), bleek dat twee jongens uit onze vriendenkring (De Tuinders), een dakdekker en een hovenier, het plan opgevat hadden om samen groendaken te gaan leveren.
Nou, dat komt mooi uit, vonden wij. Het was wel even schrikken voor Twan en René, want de eerste klus was meteen mega: 200 m2, terwijl ze zich meer op de particuliere afdakjes wilden richten.
Ook blijkt het zo te zijn dat een platte-daken-dekker niet zomaar hellende daken kan dekken (doet me denken aan die koetsier die zijn postkoets poetst...).
De groendakdekker in spe heeft meteen flink geînvesteerd in documentatie en is op zoek gegaan naar een leverancier van EPDM. Het Resitrix dat hij wel eens ooit had toegepast vonden we te duur.
Via via kwam hij op IRS oftewel www.epdm.eu. Dit is een Amerikaans product dat via Canam in Eindhoven te koop is. De Nederlandse contactpersoon is op de site terug te vinden.
IRS heeft René opgeleid, wat er kortweg op neerkomt dat er een busje met twee Belgen (met www.waterdicht.be als opschrift. Briljante naam) een dag komt dakdekken, alles uitlegt, alle handelingen voordoet en aanwijst wat je fout doet. Tevens krijg je gratis t-shirts. Leergierig als ik ben, heb ik goed opgelet, en kan ik het meeste ook zelf.
In de volgende aflevering zal ik tekeningen maken, zodat je kunt zien waar we uiteindelijk, na veel wikken en wegen, vallen en opstaan, op zijn uitgekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten